- göz qapağı
- 【名】 【身体】まぶた[マブタ]
göz qapaqları yumulmaq — まぶたが閉じる
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
göz qapaqları yumulmaq — まぶたが閉じる
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəfn — ə. göz qapağı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qapaq — is. 1. Hər hansı bir şeyin (qabın və s. nin) üstünü örtən hissəsi. Sandıq qapağı. Qutu qapağı. Çaynikin qapağı. 2. Bəzi bədən üzvlərini örtən pərdə. Göz qapağı. Diz qapağı. – Qoca göz qapaqlarını ağır ağır qaldırdı. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vələmbə — (Bakı) göz qapağı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bam — f. dam. Bami çeşm göz qapağı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vələmbə — is. Göz qapağı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basmaq — f. 1. Üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək. Qar basıb, ağacın budağını yatırdı. – Nəriman . . bu adamın əllərini tutdu, dizi ilə boğazını basdı. . M. C.. // Sıxışdırmaq, itələmək. Seyid Əhməd Seyid Səmədi görən tək camaatı basa basa z. ona … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəm — 1. is. <fars.> 1. Qısa vaxt, an, ləhzə. Bir dəm – 1) bir vaxt, bir anlıq. Xəstənəm, çox dilərəm yanıma bir dəm gələsən; Çəkibən xəncəri, bağrım başını bir dələsən. M. P. Vaqif; 2) heç, əsla. Gözəl üzündə bir dəm; Nə dərd görmüşdüm, nə qəm.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapalı — sif. 1. Qapanmış, bağlı; qapısı və ya qapağı örtülmüş. Qapalı ev. Qapalı qutu. Qapalı qapı. – Küçə dükanlarından başqa hər yer qapalı idi. M. S. O.. <Sübhanverdizadə> ağzı qapalı qablara baxdı və yaxınlaşıb qapaqları bir bir qaldırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti